ลักษณะโดยทั่วไปของกลุ่มชาติพันธุ์ลาวครั่งมีรูปร่างค่อนข้างไปทางสูงหรือสันทัด ทั้งหญิงและชายผิวค่อนข้องเหลือง ตาสองชั้น ใบหน้าไม่เหลี่ยมมาก จมูกมีสันผมเหยียดตรง ชอบนุ่งผ้าซิ่นคลุมเข่า นุ่งซิ่นหมี่มีดอก ลาวครั่งมีเอกลักษณ์ มีเอกลักษณ์ในเรื่องการย้อมผ้า โดยใช้สีแดงครั่งเป็นสีหลักและใช้ประกอบพิธีกรรมต่าง ๆ โดยเฉพาะเทศกาลต่าง ๆ มีความเชื่อในเรื่องผีบรรพบุรุษ มีทั้งฝ่ายเข้านายและฝ่ายเทวดา ซึ่งมีอิทธิพลต่อการดำเนินชีวิตของคนลาวครั่งเป็นอย่างมากชาติพันธุ์ไทครั่ง เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ที่นักภาษาศาสตร์จัดให้อยู่ในตระกูลภาษาไท-กะไดกลุ่มตะวันตกเฉียงใต้ มีชื่อเรียกอีกหลากหลายชื่อ ได้แก่ ลาวครั่ง ลาวภูคังลาวเวียง ลาวกา และลาวเต่าเหลือง ทั้งนี้เอกลักษณ์ของสิ่งทอในวิถีชีวิตที่ใช้สีแดงครั่งเป็นหลักเช่นเดียวกัน จึงสันนิษฐานได้ว่าน่าจะมีบรรพบุรุษและภูมิลำเนาเดิมมาจากที่เดียวกัน ที่มาของชื่อเรียกกลุ่มชาติพันธุ์สันนิษฐานได้ ดังนี้ในปี พ.ศ. 2371 รัตนโกสินทร์ตอนต้นซึ่งตรงกับรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว เมื่อครั้งที่ปราบศึกเจ้าอนุวงศ์ ได้มีกลุ่มคนลาวที่ถูกกวาดต้อนให้มาอยู่ตามหัวเมืองน้อยใหญ่ของประเทศไทย ชาวไทครั่งก็เป็นกลุ่มหนึ่งที่ถูกกวาดต้อนมาในครั้งนั้น ชื่อเรียกของกลุ่มชาติพันธุ์นี้มีข้อสันนิษฐานว่า เมื่อครั้งที่ไทครั่งถูกกวาดต้อนเข้ามาในประเทศไทยนี่เอง ได้มีกลุ่มคนที่มาจากแถบ “ภูคัง” ซึ่งเป็นถิ่นที่อยู่อาศัยเดิมปะปนมาด้วย เนื่องจากได้อพยพมาจากถิ่นดังกล่าวจึงทำให้คนทั่วไป เรียก คนกลุ่มนี้ว่า “ลาวภูคัง” ต่อมามีการออกเสียงผิดเพี้ยนกันไปจาก “คัง” เป็น “ครั่ง” จึงเกิดชื่อ“ลาวขี้ครั่ง”และ “ลาวครั่ง”
